شب ادراری در کودکان دوزبانه
اگر کودک دوزبانه شما شب رختخوابش را خیس می‌کند و یا پس از دوره‌ای قطع ادرار، دوباره شب ادراری پیش می‌آید. اولین اقدام آن است که با پزشک مشورت کنید یعنی در ابتدا باید کودک دوزبانه شما توسط پزشک معاینه شود.
اگر شب ادراری علت جسمی نداشته باشد، علت روانی است. بنابراین استفاده از دارو مفید نخواهد بود. در مواقعی که علت جسمانی است، مانند عدم رشد طبیعی یا وراثت، راه چاره دارودرمانی است که باید به‌وسیله‌ی پزشک انجام گیرد.
شب ادراری در کودکان دوزبانه 3 ساله بیش از سایر سنین است. همان‌طور که سن کودک دوزبانه بالا می‌رود، میزان آن کم می‌شود به طوری که در کودکان دوزبانه ۸ ساله این میزان در حدود ۵% بیشتر نیست و حال آن‌که در پسربچه‌های 3 ساله در حدود ۵۰% و در دختربچه‌‌‌های 3 ساله حدود ۳۰% می‌باشد.
شب ادراری چنانچه تا سنین 5_6 سالگی ادامه یابد زمانی است که باید درمان جدی گرفته شود. ولی تا این سن جای نگرانی نیست. یکی از مواردی که باید در تمام سنین رعایت شود آن است که کودک دوزبانه شما قبل از خواب به توالت برود.
.jpg "شب ادراری در کودکان")
درمان شب ادراری
شب ادراری در کوتاه‌مدت معالجه نمی‌شود. در این مورد «صبر» کلید کامیابی است. چه بسا پس از مدتی این مشکل قطع و دوباره شروع شود. راه‌هایی که برای درمان پیشنهاد می‌شود به شرح زیر است:
کودک دوزبانه را آموزش دهید که در طول روز به طور منظم در ساعت معین مثلاً هر 2 ساعت یک مرتبه به دستشویی برود. این برنامه دفع ادرار کودک دوزبانه شما را به صورت منظم درمی‌آورد و موجب خواهد شد تا شب به موقع برای دفع ادرار از خواب بیدار شود.
هیچ‌گاه برای شب ادراری کودک دوزبانه خود را تنبیه یا سرزنش نکنید. این کار اضطراب و ناراحتی او را بیشتر می‌کند و نه تنها مفید نیست، بلکه آن را بدتر خواهد ساخت.
استفاده از زنگ الکتریکی که به محض خیس شدن رختخواب کودک دوزبانه، زنگ به صدا درمی‌آید، در قطع شب ادراری بی‌اثر نمی‌باشد.
گاهی اوقات شب ادراری کودک قطع می‌شود ولی پس از یک حادثه، نظیر تولد نوزاد جدید یا رفتن به مدرسه و نظایر آن مجدد شب ادراری تکرار می‌شود. اضطراب و حسادت ایجاد شده بر اثر حادثه مذکور موجب شب ادراری می‌شود. بنابراین برای قطع شب ادراری علت آن یعنی اضطراب باید رفع شود. در این مورد روان‌درمانی که نتیجه‌اش رفع اضطراب باشد مؤثر خواهد بود.
استفاده از جدول پاداش در حد متعادل مفید است. و آن عبارت است از این‌که والدین می‌توانند جدولی درست کنند که روزهای هفته را نشان دهد. هر شب که کودک دوزبانه جایش را خیس نکرد به او ستاره‌ای بدهند تا روی جدول بچسباند و به ازاء هر ستاره به او پاداش بدهند. بدیهی است که برای نداشتن ستاره تنبیه نخواهد شد زیرا تنبیه موجب اضطراب می‌شود و وضع را بدتر خواهد کرد.
بیدار کردن کودک دوزبانه در طول شب و رفتن او به توالت روش دیگری است که بعضی از والدین بکار می‌برند. این روش در پاره‌ای موارد مؤثر است ولی گاهی موجب مقاومت در کودک دوزبانه می‌شود و رفتن به توالت امتناع می‌ورزد، وانگهی ممکن است به والدین وابسته شود و در این مورد احساس مسئولیت نکند.